Tamara De Prest

Naast het werken op theezakjes leg ik me sedertdien ook toe op het maken van analoge collages waarbij elk beeld zijn verhaal vertelt. In 2020 zette ik mijn eerste stappen in de fotokunst met als doel dit te verweven met mijn huidig werk. De liefde voor het tekenen kwam in 2022 opnieuw op de voorgrond te staan. Ruimtelijk werk vult aan daar waar tweedimensionaal werk mij belemmert om voluit te vertellen.

Ik koos voor theezakjes als drager vanuit een persoonlijke drijfveer, waarbij mijn zoektocht naar mezelf zich weerspiegelt in mijn werk. De kwetsbaarheid die ik persoonlijk ervaar, is zichtbaar in het kwetsbare materiaal dat ik gebruik. Om deze kwetsbaarheid te overwinnen, streef ik naar technische duurzaamheid in mijn werk, wat meteen een vertaling is van mijn persoonlijke zoektocht naar veerkracht en weerbaarheid in de samenleving.

Via het vertalen van mijn eigen emoties streef ik ernaar om via mijn werk ook troost en comfort te bieden aan de Ander.

Geleid door een onzekerheid, maar ook door een fundamentele drive om te creëren, gaat het creatieve proces hand in hand met wat ik voel en zintuiglijk waarneem. Mijn werk gaat over existentiële vragen, loslaten van ballast, onthechting en verbinding. Door middel van mijn werk zoek ik naar houvast, zingeving en waarachtigheid. Als hooggevoelig persoon is het creëren een proces van innerlijke groei en beleving om uiteindelijk te komen tot mezelf. De cirkel is rond als ik mijn toeschouwer weet te beroeren en mijn werk zijn juiste bestemming vindt.